Dokładnie 22 grudnia 1912 roku mieszkańcy Łodzi byli świadkami otwarcia nowo wybudowanego kościoła, który z czasem stał się jednym z najważniejszych obiektów sakralnych miasta. Świątynia, poświęcona św. Stanisławowi Kostce, już od początku miała pełnić istotną rolę nie tylko dla katolików, lecz także dla całej lokalnej społeczności.
Wielokulturowa współpraca przy budowie świątyni
Początki budowy tego kościoła sięgają 1901 roku. Inicjatywa zjednoczyła mieszkańców różnych wyznań, co dziś można dostrzec na przykładzie witraży upiększających wnętrze. Fundatorem witraży z motywami proroków Starego Testamentu była łódzka rodzina żydowska, natomiast przedstawienia ewangelistów zostały sfinansowane ze środków społeczności protestanckiej. Taka współpraca podkreślała otwartość i wzajemny szacunek między grupami religijnymi w rozwijającym się przemysłowym mieście.
Świątynia przygotowana do roli katedry
Już na etapie projektowania pojawiały się plany, by świątynia mogła pełnić funkcję katedry diecezjalnej. Choć formalne powstanie diecezji łódzkiej nastąpiło dopiero kilka lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, idea ta była konsekwentnie promowana przez duchowieństwo oraz znaczących przedstawicieli Kościoła katolickiego. Pamiętna pozostaje wizyta nuncjusza apostolskiego Achillesa Rattiego w maju 1920 roku, który wyraził poparcie dla tych zamierzeń. Ratti, późniejszy papież Pius XI, nadał inicjatywie dodatkowy rozgłos.
Powstanie diecezji i rozwój instytucji kościelnych
Decyzję o utworzeniu diecezji łódzkiej papież Benedykt XV podjął 10 grudnia 1920 roku. Oficjalne ogłoszenie tego faktu nastąpiło w maju 1921 roku wraz z przybyciem bulli papieskiej. Kościół św. Stanisława Kostki uzyskał status katedry, a jego pierwszym biskupem został ks. Wincenty Tymieniecki. Nowy ordynariusz nie tylko zorganizował struktury diecezjalne, tworząc kurię, seminarium oraz kapitułę, lecz także nadzorował budowę charakterystycznej, stumetrowej wieży, która do dziś dominuje nad okolicą.
Otwarcie kościoła przy ul. Piotrkowskiej stało się ważnym punktem zwrotnym zarówno dla społeczności katolickiej, jak i dla wielokulturowej Łodzi. Przez kolejne dekady świątynia pełniła funkcje religijne oraz społeczne, a także świadczyła o historii współpracy różnych środowisk na rzecz wspólnego dobra.
Źródło: Urząd Miasta Łodzi
